Zusammenfassung der Ressource
22.kafli Afkoma og andóf (Survival and
resistance)
- Höfundur:Paul Routledge
- cultural ethnocide
- að lifa af í bæði efnahagslegum og
menningarlegum skilningi.
- Afleiðing þróunarstefnu
- aukin fátækt og jöðrun (marginalization) heimamanna/frumbyggja
(indigenous), kvenna, smábænda (peasants) og verkamanna, auk þess
sem félags- og umhverfisaðstæður hafa versnað.
- dæmi um 4 hreyfingar sem andæfa þróun
- nýfrjálshyggjustefna (neo-liberalism)
- Alþjóðabankinn (World Bank)
- Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn
(International Monetary Fund)
- Alþjóðaviðskiptastofnunin
(World Trade Organisation).
- Félagshreyfingar sem
andmæla þróuninni
- Hreyfingar sem berjast fyrir
réttlæti í loftslagsmálefnum
(Climate justice).
- Hreyfing landlausra í Brasílíu –
Moveimento Sem Terra.
- Hreyfing til verndar Narmadasvæðinu á
Indlandi, í kjölfar virkjanaáætlana.
- Zapatistar í Mexíkó, sem eru Mayanindíánar í
Chiapas héraði
- Landfræði og andóf: Spurt hver séu staðbundin
einkenni þessarar baráttu. Hverjar eru orsakir
baráttunnar og afhverju myndast andóf á einmitt
þessum stöðum?
- Baráttan um rými getur snúist um mismunandi þætti:
- Vistfræði/umhverfismá, t.d eyðing skóga
og mengun
- Efnahagsbjargir, t.d.
barátta smábænda fyrir
landi til lífsviðurværis.
- Menningu, verndun menningar
staðbundinna samfélaga, oft
minnihlutahópa.
- Stjórnmál, t.d.
aukna sjálfstjórn
svæða.
- Stríð um bjargir (resource wars).
- Verða til skipulagðar félagshreyfingar (social movements)
- Dæmi: Mismunandi áherslur umhverfissamtaka eftir
heimshlutum. Í ríkum löndum áherslan á að vernda náttúruna
sem ‘neysluvöru’ - afdrep fyrir borgarmanneskjuna. Í
þróunarlöndum áherslan á að viðhalda umhverfinu þannig að
heimamenn geti lifað af efnahagslega og menningarlega.
Stundum nefnt ‘umhverfishyggja hinna fátæku’. Nýting skóga
og vatns algeng baráttumál í þeim flokki.