HISTORIAREN FILOSOFIA:
Grekoen ikuspegi ziklikoari aurka eginez, Agustin Hiponakoak historia linealaren kontzeptua sortu zuen, historia beste modu batean uletzeko.Bertaera bakoitzak bere arraoia du prozesu historikoan. Gertaera historiko bakoitzaren arrazoia historiaren helburuaren arabera ulertu behar da. Agustinek Jainkoaren hiria idazlanean Erromaren gainbeheraren zergatiak argitzeko idatzi zuen.

Hiponako pentsalariak Jainkoaren hiria idalana jentilen erasoei aurre egiteko idatzi zuen, Eliza kristaua babesteko, erromatar askok Inperioaren gainbehera leporatzen ziotelako Elizari.

Inperioaren amaierak ez zuen munduaren amaiera adierazten, azken horretarantz zihoan etapa baten amaiera baizik. Hondamendiaren kausa ez zen izan erromatar asko kristau bihurtzea, erromatar guztiak ez izatea baizik. Erromari geratzen zitzaion itxaropen bakarra kristautasuna zen.

BI HIRIEN ARTEKO BORROKA:
Jainkoaren hiria idazlanean jentolen aurrean kristau apologia gisa aurkezten da. Probidentzia, aukeramena, betierekotasuna, eta, batez ere, Jainkoaren ikertezinezko borondatearen ideiez baliatuz, mina eta gaitzaren zentzua azaltzen ditu historiaren baitan.

Historia unibertsalaren filosofia honetan bi hirieren arteko borroka gisa agertzen da: onaren eta gaitzaren, Jainkoaren eta munduare, argiaren eta ilunpeen hirien artekoa, alegia.

Gizakiak bi taldetan banatzen ditu: Jainkoa merspretxatuz beren burua Jainkoa baino maiteago dutenak eta Jainkoa gauza guztien gainetik jartzen dituena, bere burua barne. Lehenengoak lurreko hiritarrak dira eta bigarrenak zeruko hiritarrak.

Bi hiriren arteko borrokak denboraren amaiera arte iraungo du, jainkoaren hiriaren behin betiko garaipena iritsi arte. Bi maitasunen arteko gatazka da: Jainkoarenganako maitasuna eta norberarenganakoa.

Azken eguneko epaiketa arte, bi hiriak, Jainkoarena eta Ceabruarena, nahasita daude, eta bereiztezinak dira.

Zalantzarik gabe, zeruko hiriko kide bat hiri lurtarraren printzipioen arabera bizi daiteke, eta alderantziz. Adibidez, bataiatutako pertsona bat kristaua da, Elizaren kide da, baina bere bizitza, bere portaera zuzentzen duen printzipioa bere burua beste gauza guztien gainetik maitatzea bada, moralki, hiri lurtarreko kide da; edo jentil sinesgabe batek justizia eta zuzentasuna hartzen baditu bizitzeko jodabide-printzipiotzat, moralki, Jainkoaren hiriko kide da.

Ez da zuzena lurreko hiria Estatuaren berdintzat jotzea, ezta hiri zerutarra Elizaren berdintzat hartzea ere. Nolanahi ere, Estatua eta Eliza bi aukeren ordezkaritzat hartu ohi dira, bizitzan jokatzeko bi era gisa. San Agustinen iritziz, fedea eta arrazoia, politika eta erlijioa hertsiki lotuta duadela, eta, ondorioz, eztabaidaezinezko auzia dela.

	Erstellt von 2c.sergioo vor fast 11 Jahre

trata de demostrar la existencia de dios.