Στην πρώτη γενιά υπολογιστών είχαμε συστήματα με λυχνίες κενού και χρήση πινάκων καλωδιώσεων ή διάτρητων καρτών για προγραμματισμό.
Στην δεύτερη γενιά υπολογιστών είχαμε ολοκληρωμένα κυκλώματα και πολυπρογραμματισμό.
Στη δεύτερη γενιά υπολογιστών έχουμε μεγάλα υπολογιστικά συστήματα (mainframes) όπου προγραμματιστές, σχεδιαστές και χειριστές δεν είναι απαραίτητα τα ίδια άτομα.
Στη δεύτερη γενιά υπολογιστών ο τρόπος εκτέλεσης εργασιών (jobs) δεν εισάγει ιδιαίτερο χρόνο αδράνειας στο σύστημα.
Στην δεύτερη γενιά υπολογιστών ο σημαντικός χρόνος αδράνειάς τους αντιμετωπίστηκε με την αυτοματοποίηση συστημάτων δέσμης.
Στην τρίτη γενιά υπολογιστών δεν έχει υλοποιηθεί ακόμα ο πολυπρογραμματισμός.
Κατά τον πολυπρογραμματισμό κάθε εργασία έχει χωριστό μερίδιο στη μνήμη και γίνεται ταυτόχρονα επεξεργασία και είσοδος/έξοδος.
Κατά τον χρονομερισμό όλοι οι χρήστες χρησιμοποιούν το ίδιο τερματικό και το σύστημα τούς εξυπηρετεί παράλληλα σε πραγματικό χρόνο.
Το λειτουργικό σύστημα MINIX γράφτηκε για εκπαιδευτικούς σκοπούς.
Το Linux γράφτηκε ως η εμπορική έκδοση του MINIX και σε αυτό δινόταν έμφαση στο γραφικό περιβάλλον.
Στην τέταρτη γενιά υπολογιστών έχουμε χρήση κυκλωμάτων VLSI και εμφάνιση των προσωπικών υπολογιστών.
Στην τέταρτη γενιά δεν υπάρχουν υπολογιστές με γραφικές διεπαφές.
