Για τη δευτερογενή ανοσιακή απάντηση ισχύουν όλα τα παρακάτω ΕΚΤΟΣ από:
α) εμφανίζεται ταχύτερα σε 1-3 μέρες
β) ο ισότοπος των αντισωμάτων είναι κυρίως IgG
γ) η χημική συγγένεια των αντισωμάτων είναι υψηλή
δ) Οι σωματικές υπερμεταλλάξεις των αντισωμάτων είναι πάρα πολλές
ε) επάγονται μόνο από λιπιδικά αντιγόνα
Για τους κρυστάλλους διυδρικού πυροφωσφωρικού ασβεστίου (CPPD) ισχύουν όλα τα παρακάτω εκτός από:
α) είναι διαγνωστικοί ψευδοουρικής αθροίτιδας
β) φαίνονται ευκολότερα στο κοινό μικροσκόπιο πολωμένου φωτός
γ) είναι πολυμορφικοί ως προς τη μορφολογία
δ) εμφανίζουν έντονα αρνητική διπλοδιαθλαστικότητα στο μικροσκόπιο πολωμένου φωτός
ε) είναι κατά το πλείστον ενδοκυττάριοι
Για την ουρική αρθρίτιδα ισχύουν όλα τα παρακάτω εκτός από:
προκαλείται από την καθίζηση κρυστάλλων ουρικού μονονατρίου
η IL-1β παίζει σημαντικό ρόλο στη φλεγμονώδη διεργασία
υπεύθυνα κύτταρα για την φλεγμονώδη αντίδραση είναι τα ουδετερόφιλα πολυμορφοπύρηνα και μονοκύτταρα
η παραγωγή IL-10 στην άρθρωση συμβάλλει στον αυτοπεριορισμό και τη λύση της κρίσης
η IL-12 αναστέλλει την ενεργοποίηση των ουδετερόφιλων πολυμορφοπύρηνων
Για το κυτταρικό διήθημα του αρθρικού υμένα προσβεβλημένων αρθρώσεων στη ρευματοειδή αρθρίτιδα ισχύουν όλα τα παρακάτω, εκτός από:
αποτελείται κυρίως από μακροφάγα και λεμφοκύτταρα
αποτελείται από πολυμορφωπύρηνα ουδετερόφιλα λευκοκύτταρα
τα βοηθητικά CD4+ συνιστούν την πλειονότητα των λεμφοκυττάρων
Β λεμφοκύτταρα και πλασματοκύτταρα είναι διεσπαρμένα στις βαθύτερες στιβάδες του αρθρικού υμένα
οστεοκλάστες είναι παρόντες σε περιοχές οστικών διαβρώσεων
Οι αρχικές διαταραχές στην πρώιμη ρευματοειδή φαίνεται ότι είναι:
α) η βλάβη των μικρών αγγείων
β) ο ήπιος πολλαπλασιασμός των καλυπτήριων υμενοκυττάρων
γ) το οίδημα των εν το βάθει στοιβάδων του αρθρικού υμένα, όπου το κυτταρικό διήθημα αποτελείται κυρίως από λεμφοκύτταρα
δ) όλα τα παραπάνω
ε) το α+β
Ο πιο ισχυρός μηχανισμός για την αποφυγή εμφάνισης υπερνατριαιμίας είναι:
α) το αίσθημα δίψας
β) η έκκριση της αντιδιουριτικής ορμόνης
γ) η έκκριση νατριουρητικών πεπτιδίων
δ) η έκκριση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος
ε) α+β
Ποια από τα παρακάτω είναι απαραίτητο για την εμφάνιση υπονατριαιμίας οποιασδήποτε αιτιολογίας:
α) η αυξημένη πρόσληψη νερού
β) η αυξημένη έκκριση αντιδιούρητικής ορμόνης
γ) η ανεπάρκεια κορτιζόλης
δ) η έκπτωση νεφρικής λειτουργίας
Ασθενής εμφανίζει σε εργαστηριακό έλεγχο: Na+ ορού: 130 meq/L, κρεατινίνη 1,6 mg/dl, ουρία 60 mg/dl, γλυκόζη 180 mg/dl, και τριγλυκερίδια 190 mg/dl. Η υπολογιζόμενη ωσμωτικότητα και τονοτικότητα είναι αντίστοιχα:
280 mOsm/Kg και 270 mOsm/Kg
285mOsm/Kg και 280 mOsm/Kg
290 mOsm/Kg και 280 mOsm/Kg
285 mOsm/Kg και 285 mOsm/Kg
300mOsm/Kg και 310 mOsm/Kg
Η υποκαλιαιμία συσχετίζεται με άλατα παρακάτω, εκτός από:
ενδοκυττάρεια οξέωση
αύξηση της νεφρικής απέκκρισης HCO3-
μεταβολική αλκάλωση
έξοδος ιόντων Κ+ από τα κύτταρα
Η αγγειοτενσίνη II προκαλεί όλα τα παρακάτω, εκτός από:
αγγειοσύσπαση
αύξηση της επαναρρόφησης HCO3-, στα εγγύς εσπειραμένα σωληνάρια
αύξηση της επαναρρόφησης HCO3-, στα άπω εσπειραμένα σωληνάρια
αύξηση της έκκρισης αλδοστερόνης
Όλα τα παρακάτω αυξάνουν την νεφρική απέκκριση των H+, εκτός από:
υποκαλιαιμία
υποογκαιμία
μεταβολική οξέωση
μείωση της αλδοστερόνης
¨Όσον αφορά τη μεταβολική οξέωση, όλα τα παραπάνω είναι σωστά εκτός από!
υπάρχει μείωση της PCO2
παρατηρείται έξοδος ιόντων K+ από τα κύτταρα
παρατηρείται αύξηση των HCO3
παρατηρείται αύξηση της νεφρικής απέκκρισης H+
Για το κάλιο ισχύει ότι:
α) είναι το κύριο εξωκυττάριο κατιόν
β) η συγκέντρωση του στον ορό επηρεάζεται από τα επίπεδα του μαγνησίου
γ) χαμηλές συγκεντρώσεις καλίου προκαλούν διαταραχές του επιπέδου συνείδησης
δ) οι αποθήκες του οργανισμού σε κάλιο επαρκούν για μήνες ή χρόνια
ε) όλα τα παραπάνω
Για τις διαταραχές των επιπέδων του καλίου ισχύουν τα παρακάτω:
α) οι σημαντικές διαταραχές των επιπέδων τοθ καλίου δεν είναι απειλητικές για τη ζωή
β) επηρεάζουν τη διεγερσιμότητα των μυικών κυττάρων
γ) μπορεί να οφείλεται σε σπάνια γενετικά σύνδρομο
δ) οι διαταραχές του των επιπέδων του καλίου του ορού αντικατοπρτίζουν αντίστοιχες μεταβολές σε αποθέματα του καλίου στον οργανισμό
ε) τα β και γ
Υποκαλιαιμία παρατηρείται σε:
α) σύνδρομο λύσης όγκων
β) χορήγηση θειαζιδικών διουρητικών
γ) σύνδρομο Gitelman
δ) σε όλα τα παραπάνω
ε) στα β και γ
Σε ασθενή με φυσιολογικό ισοζύγιο καλίου και φυσιολογική νεφρική λειτουργία η ενδοφλέβια χορήγηση 100mEq καλίου σε διάστημα 24 ωρών θα προκαλέσει:
α) υπερκαλιαιμία
β) υποκαλιαιμία
γ) καμία μεταβολή στα επίπεδα καλίου ορού
δ) ψευδουπερκαλιαιμία
ε) καρδιακή ασυστολία
Όλα τα παρακάτω ισχύουν για το μεταβολικό σύνδρομο ΕΚΤΟΣ από:
α) αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης σακχαρώδους διαβήτη
β) αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου
γ) είναι συχνότερη σε ενήλικες κάτω των 50 ετών
δ) αφορά έναν στους τέσσερις ενήλικες
ε) γ + δ
Στο μεταβολικό σύνδρομο μπορεί να δούμε αυξημένες τιμές στον ορό:
υψηλής ευαισθησίας CRP
ινσουλίνης
plasminogen activating factor (PAI) - 1
όλα τα παραπάνω
τίποτα από τα παραπάνω
Ποια από τις παρακάτω καταστάσεις συσχετίζεται με μεγαλύτερο κίνδυνο αιμορραγικής μετατροπής ενός αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου:
καρδιοεμβολικής αιτιολογίας (ΑΕΕ)
νόσος μεγάλων εγκεφαλικών αγγείων
υπεργλυκαιμία
νόσος μικρών εγκεφαλικών αγγείων
καθυστερημένη άφιξη στα επίγοντα
Ασθενής 50 ετών με μαζική αιμορραγία μπορεί να υποστεί αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο λόγω:
α) εμβολικής αιτιολογίας
β) χαμηλής παροχής (υποάδρευσης)
γ) εξαιτίας νόσου των μικρών αγγείων
δ) εξαιτίας νόσου των μεγάλων αγγείων
ε) γ και δ
ποια είναι φυσιολογικά η τελοδιαστολική πίεση της αριστερής κοιλίας:
0-5 mmHg
6-12 mmHg
25-30 mmHg
60-80 mmHg
90-120 mmHg
Ποια από τις παρακάτω καταστάσεις σχετίζεται με αυξημένο μεταφόρτιο της αριστερής κοιλίας?
κολπική μαρμαρυγή
περικαρδίτιδα
αρτηριακή υπόταση
αορτική στένωση
στένωση μιτροειδούς
Θωρακικό - οπισθοστερνικό άλγος με αντανάκλαση στη ράχη διαρκείας 30 λεπτών συνοδεύεται από αύξηση τροπονίνης Τ 2,5 φορές πάνω από τα ανώτερα φυσιολογικά όρια υποδηλώνει:
οξεία πνευμονική εμβολή
οξεία περικαρδίτιδα
οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου
οξεία ανεπάρκεια μιτροειδούς
Ποια είναι η πιθανότερη αρρυθμία σε ασθενή με παλιότερο έμφραγμα του μυοκαρδίου και ρυθμική ταχυκαρδία 200/λεπτό με ευρέα QRS στο ΗΚΓ
κολπική μαρμαρυγή με αλλοδρομία
κολπικός πτερυγισμός με αλλοδρομία
υπερκοιλιακή ταχυκαρδία επανεισόδου με προϋπάρχοντα αποκλεισμό σκέλους
Ριπιδοειδής κοιλιακή ταχυκαρδία
Μονόμορφη κοιλιακή ταχυκαρδία
Στο παρακάτω γράφημα καταγράφονται οι πιέσεις από την αριστερή κοιλία (IV) και την αορτή με ταυτόχρονη καταγραφή ηλεκτροκαρδιογραφήματος και φωνοκαρδιογραφήματος. Ποια είναι η υποκέιμενη βαλβιδοπάθεια;
α) στένωση αορτής
β) ανεπάρκεια αορτής
γ) στένωση μιτροειδούς
δ) ανεπάρκεια μιτροειδούς
ε) τίποτε από τα παραπάνω
Στο παρακάτω γράφημα καταγράφεται ενδαρτηριακά το σφυγμικό κύμα ασθενούς. Είναι εμφανές το μεγάλο εύρος (βέλη). Ποια είναι η υποκείμενη βαλβιδοπάθεια:
Το φύσημα στη ανεπάρκεια μιτροειδούς είναι:
ολοσυστολικό
μεσοσυστολικό
τελοσυστολικό
διαστολικό
συνεχές
Τι από τα παρακάτω δεν είναι αληθείς στη μικροβιακή ενδοκαρδίτιδα
α) οι βαλβίδες με προϋπάρχουσα βλάβη είναι πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη ενδοκαρδίτιδας
β) οι βαλβίδες της δεξιάς καρδίας προσβάλλονται συχνότερα
γ) οι χρήστες ενδοφλεβίων ναρκωτικών έχουν αυξημένο κίνδυνο μικροβιακής ενδοκαρδίτιδας και προσβάλλεται συχνότερα η τριγλώχινα βαλβίδα
δ) η ενδοκαρδίτιδα συνοδεύεται συχνά από παραγωγή ανοσοσυμπλεγμάτων μεταξύ αντιγόνων και αντισωμάτων
ε) Όλα τα παραπάνω
Για τη δυσλειτουργία του αγγειακού ενδοθηλίου ισχύει ένα από τα παρακάτω!
είναι χαρακτηριστική στα τελικά στάδια ανάπτυξης της αθηρωματικήςε πλάκας
οφείλεται σε αυξημένη βιοδιαθεσιμότητα μονοξειδίου του αζώτου (NO)
συμβάλλει στο σχηματισμό της αθηρωματικής πλάκας
διαταράσσεται η αντιθρομβωτική αλλά διατηρείται η αγγειοδιασταλτική δράση του
δεν είναι αναστρέψιμη διαδικασία
Στη διαδικασία δημιουργίας της αθηρωματικής πλάκας συμμετέχουν:
τα μόρια προσκόλλησης που εκφράζονται από τα λεία μυϊκά κύτταρα του μέσου χιτώνα και συνδέονται τα λευκά αιμοσφαίρια
οι κυτταροκίνες που εκφράζονται από τα λεία μυϊκά κύτταρα και προσελκύουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια στον έσω χιτώνα
τα λευκοκύτταρα που συνδέονται με τα μόρια προσκόλλησης των ενδοθηλιακών κυττάρων και μεταναστεύουν προς τον έσω χιτώνα
λεμφοκύτταρα που πολλαπλασιάζονται και προσλαμβάνουν τα μόρια της οξειδωμένης LDL χοληστερόλης
τα ενεργοποιημένα λεία μυϊκά κύτταρα που έχουν μεταναστεύση από τον έσω προς το μέσο χιτώνα
Για την επαναστένωση μετά από αγγειοπλαστική, ισχύει ένα από τα παρακάτω:
η εξέλιξη της επαναστενωτικής πλάκας απαιτεί συνήθως μεγάλο χρονικό διάστημα (>2 έτη)
στα πρώιμα στάδια η επαναστένωση οφείλεται σε θετική αναδιαμόρφωση του αγγείου
ο μηχανισμός επαναστένωσης μοιάζει με τη δημιουργία της κλασσικής αθηρωματικής πλάκας
οφείλεται σε πολλαπλασιασμό λείων μυϊκών κυττάρων και παραγωγή εξωκυττάριας ουσίας
οφείλεται σε συσσώρευση λιπιδίων και φλεγμονώδων κυτταροκινών
Για την παθοφυσιολογική ερμηνεία των ηλεκτροκαρδιογραφικών διαταραχών στα οξέα στεφανιαία σύνδρομα ισχύει ένα από τα παρακάτω:
η ανάσπαση του διαστήματος ST δηλώνει διατοιχωματική ισχαιμία μυοκαρδίου
η ανάσπαση του διαστήματος ST δηλώνει υπενδοκάρδια νέκρωση μυοκαρδίου
η ακατάσπαση του διαστήματος ST δηλώνει διατοιχωματική ισχαιμία
η ακατάσπαση του διαστήματος ST δηλώνει διατοιχωματική νέκρωση
τα κύματα Τ δεν σχετίζονται με την ισχαιμία του μυοκαρδίου
Για τους νευρο-ορμονικούς μηχανισμούς που ενεργοποιούνται στην καρδιακή ανεπάρκεια, ισχύει:
α) είναι αντιρροπιστικόι μηχανισμοί και συμβάλλουν καθοριστικά στη μακροπρόθεσμη βελτίψση της συσπαστικότητας του μυοκαρδίου
β) περιλαμβάνουν την ενεργοποίηση του άξονα ρενίνης - αγγειοτενσίνης - αλδοστερόνης και τη διέγερση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος
γ) περιλαμβάνουν τη μειωμένη έκκριση της αντιδιουριτικής ορμόνης
δ) α+β+γ
ε) β+γ
ποιο από τα παρακάτω είναι ακριβές σχετικά με την ανταλλαγή των αερίων στην κυψελιδοτριχοειδική μεμβράνη του πνεύμονα
είναι ανάλογη του πάχους της κυψελιδοτριχοειδικής μεμβράνης
είναι ενεργητική και καταναλώνει ATP
η αποτελεσματικότητα της ανταλλαγής αερίων δεν σχετίζεται με το συνολικό εμβαδόν της κυψελιδοτριχοειδικής μεμβράνης
η σπιρομέτρηση αποτελεί την καλύτερη εξέταση για την εκτίμηση της ανταλλαγής των αερίων
γίνεται με απλή διάχυση
Ποια είναι η εξέταση εκλογής για την εκτίμηση του βαθμού της απόφραξης των βρόγχων σε ασθενή με άσθμα
μέτρηση της διαχυτικής ικανότητας
μέτρηση των αερίων αίματος στο αρτηριακό αίμα
αξονική τομογραφία
βρογχοσκόπηση
σπιρομέτρεηση
ποια από τα παρακάτω νοσήματα προκαλείται από έλλειψη της αϊ-αντιθρυψίνης
Εμφύσημα
πνευμονική ίνωση
κυψελιδική πρωτεϊνάση
άσθμα
αποφρακτική πνευμονοπάθεια
Η σχέση αποδέσμευσης Ο2 από τους ιστούς (Oxygen Extraction Ratio)
έχει συνήθεις τιμές 0,5 με 0,6
εκφράζει την κατανάλωση Ο2 από τους ιστούς
εκφράζει την προσφορά Ο2 στους ιστούς
έχει τιμές που δεν μεταβάλλονται
μπορεί να αυξηθεί σε έντονη άσκηση
Το πνευμονικό οίδημα αυξημένων πιέσεων οφείλεται σε:
α) αύξηση τελοδιαστολικών πιέσεων της αριστερός κοιλίας
β) αύξηση τελοδιαστολικών πιέσεων της δεξιάς κοιλίας
γ) σε αύξηση των πνευμονικών αγγειακών αντιστάσεων
δ) σε αύξηση των συστηματικών αγγειακών αντιστάσεων
ε) κανένα από τα παραπάνω
Ασθενής 62 ετών εισάγεται με εμπύρετο από τριημέρου 38 οC, ταχυκαρδία, ταχύπνοια και βήχα. Από τον ακτινολογικό έλεγχο διαπιστώνεται λοβώδης πνευμονία δεξιά και υποξυγοναιμία SpaO2 (κορεσμός Hb= 50%). Στην ασθενή χορηγείται Ο2 με μάσκα οξυγόνου σε συγκέντρωση 50% (Fi O2=0,5) και λαμβάνονται αέρια αίματος όπου διαπιστώνεται PaO2=62 mm Hg. ( δείκτης PaO2/FiO2=120). Ποιο από τα παρακάτω είναι σωστό για την ασθενή:
α) έχει AIDS
β) έχει μέτριας βαρύτητας ARDS
γ) έχει σοβαρό ARDS
δ) έχει οξεία υποξαιμική αναπνευστική ανεπάρκεια
ε) τίποτα από τα παραπάνω
Ποιος από τους παρακάτω δείκτες είναι ο πλέον ανaξιόπιστος για τον υπολογισμό του ρυθμού σπειραματικής διήθησης:
α) Ουρία
β) κρεατινίνη
γ) Κυστακίνη -C
δ) Ινουλίνη
ε) όλοι οι παραπάνω
Ποιο από τα παρακάτω κλινικά σπειραματικά σύνδρομα αποτελεί επείγουσα κατάσταση στη νεφρολογία: (ΜΗ ΑΠΑΝΤΗΜΕΝΟ)
α) μεμονωμένη μικροσκοπική αιματουρία
β) ασυμπτωματική πρωτεϊνουρία
γ) ταχέως εξελισσόμενη σπειραματονεφρίτιδα
δ) χρόνια σπειραματονεφρίτιδα
ποιος από τους παρακάτω παράγοντες συμμετέχει στην παθογένεια της σπειραματοσκλήρυνσης στη χρόνια νεφρική νόσο:
α) πρωτεϊνουρία
β) ενδοσπειραματική υπέρταση
γ) αυξητικοί παράγωντες
δ) βλάβη ποδοκυττάρων
ε) όλοι οι παρακάτω
Ποιος/οι είναι οι κύριοι μηχανισμοί σχηματισμού και εναπόθεσης ανοσοσυμπλεγμάτων στις σπειραματονεφρίτιδες: (ΜΗ ΑΠΑΝΤΗΜΕΝΟ)
α) παγίδευση κυκλοφορούντων ανοσοσυμπλεγμάτων
β) σχηματισμός ανοσοσυμπλεγμάτων με αντιγόνα παγιδευμένα στο σπείραμα
γ) σχηματισμός ανοσοσυμπλεγμάτων με αντιγόνα του ίδιου του σπειράματος
δ) όλοι οι παραπάνω
ε) κανένας από τους παραπάνω