W celu wyznaczenia bezwymiarowego współczynnika tłumienia członu oscylacyjnego w oparciu o zmierzoną charakterystykę skokową wystarczy zmierzyć:
Wartość ustalona odpowiedzi i przelot
Okres drgań tłumionych
Pulsacje drgań tłumionych
Wartość charakterystyki w chwili t=0
Przy pomiarze pośrednim, w którym wynik pomiaru y oblicza się na podstawie wyników pomiarów bezpośrednich x1,x2,....xn (y=f(x1,x2,....xn)), błąd prawdopodobny (błąd średni kwadratowy) wyraża się wzorem:
Przy bezpośrednim doświadczalnym wyznaczaniu charakterystyk amplitudowo-częstotliwościowej i fazowej układu, sygnał wejściowy jest zadawany w postaci:
Impulsu
Skoku
Przebiegu harmonicznego
Przebiegu eksponencjalnego
Przy dużej liczbie pomiarów, w związku z czym można stosować rozkład normalny, prawdopodobieństwo tego, że wynik pomiaru znajdzie się w przedziale [-3s,3s] (gdzie s oznacza średnie odchylenie kwadratowe) wynosi:
68,27%
99,73%
0,27%
31,73%
Stała czasowa obiektu inercyjnego pierwszego rzędu wyznacza się ze zmierzonej charakterystyki skokowej, jako:
Wartość charakterystyki odpowiadającej czasowi równemu zero
Chwile czasu, dla której wartość charakterystyki skokowej wynosi 0,9 wartości ustalonej (odpowiadającej t-> nieskończoności)
Chwile czasu, dla której wartość charakterystyki skokowej wynosi 0,63 wartości ustalonej (odpowiadającej t-> nieskończoności)
Ustalona wartość charakterystyki skokowej (opowiadającą t -> nieskończoności)