ကွက်လပ်ဖြည့်ပါ − ၁

[blank_start]အိမ်[blank_end]ကို မီးလောင်ရာတွင် [blank_start]ရဲရင့်[blank_end]သော [blank_start]ယောက်ျားပျို[blank_end] တစ်ယောက်သည် [blank_start]မီးကူးလုနီး[blank_end]သော [blank_start]အခန်း[blank_end]တွင်းသို့ [blank_start]တစ်ဟုန်တည်း[blank_end] ခုန်ဝင်ကာ [blank_start]လှပ[blank_end]သော [blank_start]မိန်းကလေး[blank_end]တစ်ယောက်ကို ကယ်ဆယ်အံ့သောငှာ [blank_start]စိတ်အားထက်သန်စွာ[blank_end] အစွမ်းကုန်ကြိုးစား၍ ချီပင့်ပါသော်လည်း [blank_start]အင်အားမမျှ[blank_end]၍ ချီပင့်ခြားငှါ မစွမ်းသဖြင့် [blank_start]လျင်မြန်စွာ[blank_end] ပြန်ထွက်ခဲ့ရလေ၏။

သို့ရာတွင် [blank_start]ကံအားလျော်စွာ[blank_end] မီးမကူမီ [blank_start]လက်လျှော့ခဲ့[blank_end]သောသူ၏ [blank_start]ညီ[blank_end]တစ်ယောက်သည် [blank_start]မီးဝိုင်းခံရ[blank_end]သော [blank_start]သူငယ်မ[blank_end]၏ ညီမက ချက်ချင်း [blank_start]သတင်းပေး[blank_end]သောကြောင့် [blank_start]ဖြစ်ပွားရာ[blank_end]သို့ [blank_start]ရုတ်တရက်[blank_end] ရောက်လာ၍ ကယ်ဆယ်လိုက်လေ၏။

ထို အဘိရာဇာမင်းကြီး [blank_start]နတ်ရွာ[blank_end]စံတော်မူလျှင် ညီတော် ကံရာဇာငယ်၊ နောင်တော် ကံရာဇာကြီး [blank_start]နှစ်ပါး[blank_end]တို့ နန်းလုကြရာ အမတ်[blank_start]ပညာရှိ[blank_end]က အရှင်သားတို့ [blank_start]ရန်စစ်[blank_end]ဖြစ်ကြလျှင် ပြည်သူ သတ္တဝါအပေါင်းတို့ [blank_start]သေကျေ[blank_end]ပျက်စီးခြင်း ဖြစ်လတ္တံသည်။ [blank_start]ကုသိုလ်[blank_end]စစ်ထိုးတော်မူကြရမည် ဆိုလတ်သော် မင်းညီနောင်တို့လည်း အသို့လျှင် ငါတို့ကုသိုလ်စစ် ထိုးရအံ့နည်းဟု မေးတော်မူကြ၏။