O meu avó

A ESCOLA DO MEU AVÓ

 O meu avó foi a unha escola aos cinco anos,chamada Escola de Chelo que era a escola  do seu barrio, situada na  zona vella de Melide. Leváballe dous minutos a pé, na rúa que leva ao castelo. Eran uns corenta alumnos distribuídos por niveis e todo era en castelán.

20171228 214021 (binary/octet-stream)

Pie de foto: : A ESCOLA DE CHELO (1949)

OUTRAS ESCOLAS DA VILA

Ademáis das tres  escolas de pago había outras públicas e gratuitas, tres para nenos e outras tres para nenas, pero os pais do meu avó mandárono a el e ós seus irmáns á Escola de Chelo por estar preto da casa e ensinar ben.

O TRABALLO NA AULA

As asignaturas eran: ler, copiar dun libro, contas das catro reglas(suma, resta, multiplicación e división e os máis listos facían quebrados), estudar pola enciclopedia, debuxo e catecismo o sábado.

Img 20171229 Wa0087 (binary/octet-stream)

Pie de foto: : A ENCICLOPEDIA ESCOLAR ÁLVAREZ E UN LIBRO PARA APRENDER CALIGRAFÍA.

A AULA E MATERIAL ESCOLAR

Os máis pequenos estaban sentados nun banco feito por un  carpinteiro, os medianos nunhas mesas pequeniñas e os maiores nunhas mesas grandes. Usaban libretas, pizarras e pizarrillos e escribían con lápiz e pluma.

Img 20171229 Wa0066 (binary/octet-stream)

Traballaban todos os días, agás os domingos e festivos. Non  había deberes pero tampouco vacacións de verán. A escola empezaba ás 10:00 ata as 13:00 e pola tarde das 15:00 ata as 17:00.

HORARIOS

Img 20180113 Wa0002 (binary/octet-stream)

Pie de foto: : O ESTOXO E O CADERNO DE NOTAS.

Non había recreo e a actividade extraescolar era o fútbol na rúa, porque case non había coches. A escola non tiña baño e entón tiñan que ir fóra a unha casa abandonada, dicindo: "¿Puedo ir a la pieza?". Un xogo moi popular era o tirapedras e todos os nenos tiñan un. Tamén xogaban ás bolas, ás chapas......... Na escola, sen que os vise a mestra xogaban coa pizarra a adiviñar números. 

ACTIVIDADES E XOGOS

O meu avó opina que os castigos eran máis duros no seu tempo e que agora se usa maís a tecnoloxía.  Pensa que todo evolucionou para mellor e non bota nada de menos: nin os castigos de rodillas, tirar polas orellas,  as bofetadas, nin as divisións longas, nin a pizarra e o pizarrillo das contas, nin estudar todo de memoria, nin escribir no caderno con pluma e tinta borrón incluído, nin o frío na aula.

O MEU AVÓ PENSA.................

A MIÑA OPINIÓN

Pareceume moi interesante  comparar a educación de dúas xeneracións separadas por máis  de cincuenta anos, nas cales hai moitas diferencias. Algunhas cousas fixéronme gracia e outras non tanta. Gustoume saber en comparación co pasado as vantaxes actuáis e que agora hai máis recursos coma a tecnoloxía  e máis sorte porque xa non hai castigos físicos. A partir de agora vou valorar máis a educación que temos hoxe en día.