ANTİK DÖNEM (M.Ö.9.yy./8.yy. M.S.6.yy.)
GREK(YUNAN)HEYKELTRAŞLIK SANATI
KLASİK DÖNEM (M.Ö. 490/480–334/330)
Diapositiva 2
Bu
çalışmamda sizlere, Tarihsel ve Arkeolojik anlamda Antik Dönem-Grek(Yunan) Sanatı’nda
önemli bir yeri olan Heykeltraşlık
Sanatı’nın
özellikle Klasik evresi ile bu döneme has sanatçıları ve eserlerini tanıtmayı
amaçladım. Grek Sanatı’nda
Arkaik Dönem, Klasik Dönem’in
hazırlayıcısıdır. Arkaik Dönem’de
kazanılan bilgi ve tecrübe, Klasik Dönem’de
kendini daha sanatsal biçimde göstermeye başlamıştır. Yapılan bilimsel
araştırma ve kazılar sonucu elimize geçen veriler ışığında değerlendirdiğimizde
Grekler’in
Antik Dönem’e
özgü Pagan inanç sistemi de diyebileceğimiz, çok tanrılı inanışları var ve “Olymposlu
12 Büyük Tanrı” adını verdikleri, insan görünümünde düşünüp tasvir ettikleri bu
tanrılar, özellikle Yunan Sanatı’nın
Klasik Evresi’nde(İ.Ö.5.
ve 4.yy.)değişik heykeltraşlık
sanatçılarınca ele alınmıştır. Konu ile ilgili “sanat, kültür, heykel, heykeltraşlık”
gibi terimlerin kısaca tanımını yapıp bu sanatçıları ve eserlerini birer örnek
ile, hep birlikte tanıyalım.
Diapositiva 3
*SANAT:
En genel anlamı ve tanımıyla sanat, yaratıcılığın ve hayal gücünün ifadesi
olarak anlaşılır. Bir başka deyişle sanat, güzellik karşısında duyulan heyecan
ve hayranlığı uyandırmak için insanın kullandığı yaratıcılıktır.
*KÜLTÜR:
En sade hali ile kültür, yaşam biçimi-yaşama biçimidir.
*HEYKEL:
Sanatsal bakış açısıyla meydana getirilmiş üç boyutlu(yükseklik, genişlik,
derinlik)formlara denir. Genellikle insan, hayvan ya da nesnelerin heykelleri
yapılır. Bu yapılırken de değişik cinsten malzemeler kullanılır.(Taş, mermer,
ahşap, tunç, kemik, kil vd.)
*HEYKELTRAŞLIK:
Heykelcilik; canlıları veya eşyayı taş, maden ve tahta gibi çeşitli cinsten
malzemeyle temsil etme sanatıdır.
Arkaik
Dönem
sonu ve Klasik Dönem başlarında eserler vermiştir. En önemli eserleri arasında,
Kritios oğlanı ve Tyran öldürenler heykel grubu yer alır. Kritios, Arkaik
Dönem’deki kübik ve statik, durağan olan vücut yapısına bir hareketlilik
kazandırmıştır.
*Tyran
Öldürenler(İ.Ö. 477-476), Aristogeiton ve HarmodiasYunan(Hellen)
Uygarlığı, Klasik Dönem Heykel Sanatı içinde önemli bir yere sahip olan Tyran
Öldürenler’in genç olanı Harmodias, sakallı-yaşlı olanı ise Aristogeiton’dur.
Her iki figür de hareket halinde olup; adeleleri oldukça belirtilmiştir. Eserin
yüksekliği 1.95m.’dir.
Erken
Klasik Dönem sonu, Olgun Klasik Dönem başlarında eserler vermiştir. En önemli
eserleri arasında Athena ve Marsyas ile Diskopol
gelir. Myron,
mükemmel olan vücut oranlarına, kusursuz bir hareket kazandırmıştır. Yine
eserlerini anlık hareketler ile göstermiştir.
*Athena
ve Marsias(İ.Ö. 450)
Efsaneye
göre Tanrıça Athena, geyik kemiği üzerine delikler açarak ilk flütü icat eder.
Bir şölende flüt çalarken, yüzünün aldığı şekil itibari ile Hera ve Aphrodite
onunla alay eder. Athena, flütü lanetleyip atar. Bu eserde de Athena’nın yere
attığı flütten ve tanrıçanın öfkesinden ciddi biçimde etkilenen SatyrMarsyas’ı
görmekteyiz.
Parthenon Çağı
olarak da bilinen Olgun Klasik Dönem’de
eserler vermiştir. Kolosal ve
anıtsal olarak yaptığı tanrı/tanrıça heykelleri ve yapım teknikleri onun bu
döneme getirdiği en önemli yeniliklerdendir.
*Athena
Parthenos
Athena,
Yunan Mitolojisi’nde
zeka, sanat, strateji, ilham ve barış tanrıçasıdır. Bu eser, Parthenon
Tapınağı’nın kült heykeli, “Athena Parthenos”
yani “Bakire Athena” olarak adlandırılır. Athena’nın hiç sevdiği ve yoldaşı
olmamıştır.
M.Ö.
5. yy’ın II.
yarısında eserler vermiştir. Argos’ludur. Argos-Hera
Tapınağı için yapılan altın-fildişi tanrı ve tanrıça heykelleri de yapmasına
karşın Polykleitos, bir
atlet(sporcu) heykelcisidir.
*Doryphoros
Polykleitos’un en
ünlü eserlerinden birisidir. Diğer önemli eseri, Diadumenos’tur. Doryphoros,
“mızrak taşıyan” anlamına gelir. Polykleitos,
heykellerini “KANON” denen bir düzen içinde yapar.
M.Ö.
5. yy. sonunda yaşamış olan Yunan heykelci Agorakritos,
Ünlü heykeltraş Pheidias’ın
öğrencisidir. Eserlerinin Pheidias’ınkilerle çok
benzeştiği ileri sürülür.
*Hera
Borghese
Sanatçısının
Agorakritos
olduğu düşünülmekte ancak kesin bir sonuca varılamamaktadır. Özellikle bu eser,
Pheidias’a ait
eserlerle büyük benzerlik gösterir.
Yine
Atina heykel okulunun heykeltraşlarından
birisidir. Oğlu ünlü heykeltraş Praxiteles idi.
En önemli eseri elinde zenginliği belirten Plutos’u
taşıyan Eirene
heykeliydi. Bu heykelde barış ile refahın bir arada nasıl bir güzellik
oluşturduğu açıkça görülür.
*Eirene ve Plutos
Çocuğu(İ.Ö. 375)
Eserin,
İ.Ö. 375 yılında kazanılan bir zafer üzerine Atina’daki Agora’ya dikildiği
anlaşılmaktadır. Sulh(barış) tanrıçası Eirene
kucağında zenginliği ifade eden Plutos’u
taşır. Eirene
burada tanrılık özelliklerini aksettirecek şekilde değil, daha çok çocuğuna
şefkat gösteren bir anne gibi tasvir edilmiştir.
Sofizm
etkisinde kalan Praxiteles, tanrıları insanlaştırmış ve bunları belirli bir iş
yaptıkları anda görüntülemeye önem vermiştir. Knidos(Datça) için yaptığı
heykelinde Aphrodite,
soyunduktan sonra hamama girmek üzere iken tasvir edilmiş ve tanrıça ilk kez bu
eser ile tamamen çıplak gösterilmiştir.
*Knidoslu
Aphrodite
Knidos
Aphroditesi ya
da Çıplak Aphrodite
heykeli, beyaz-sert mermerden yapılmış, dünyadaki ilk çıplak kadın heykeli
olması bakımından önemlidir.
Antik
Çağ Yunan heykelciliğinin en önemli isimlerinden birisidir. Skopas’ın dünyanın
yedi harikasından birisi sayılan Halikarnasos Maussolleionu’nda çalıştığı
bilinmektedir. Skopas’ın
eserlerinde klasik kuralların dışına çıkma eğilimi görülür.
*Herakles
Lansdowne
Herakles,
doğduğu günden itibaren tanrısal bir kuvvete sahiptir. Antik Yunan’da güç ve
kuvvetin simgesidir. Roma’da Herkül
adını alır. Sanatçının görkemli eserlerinden birisi olan bu yapıtta Herakles,
sol eli ve omuzunda gürzü ile gösterilmiştir.
M.Ö.
4. yy.’da yaşamış Atinalı Yunan heykeltraştır.Geç Klasik–Erken Hellenistik
evrede eserler vermiştir. Leochares’in de
içinde olduğu M.Ö. 4. yy. sanatçılarının 2000 yıl sonraki Barok Dönem’i
etkilediği söylenir.
*Apollon
Belvedere
Heykel,
Yunan Tanrısı Apollon’a ithafen yine
Antik Yunan’da yapılmıştır. Heykelin bronzdan olan orjinali
kaybolmuş; onun üzerine Romalılar tarafından mermerden yapılan kopyası günümüze
gelmiştir. Heykelde yine çıplaklık ve vücudun mükemmelliği vurgulanmıştır.
Polykleitos’un
oranlarını geliştirmiş, ince uzun vücutlar ve küçük bir baş heykellerinin ayırt
edici özelliklerindendir. Sanatçı, insanları oldukları gibi değil; kendisine
göründükleri gibi tanımlar. Grek Yontu Sanatı’nın son heykeltraşlarından ve
Klasik Dönem’den Hellenistik Dönem’e
geçişi de sağlamaktadır.
*Aphrodite
Capua
Roma
Dönemi yapımlarını “Milo Aphroditesi”
olarak bildiğimiz, Eski Yunan yapımı bir Aphrodite
heykelidir.