SEGUNDO A CANLE: orais ou escritos.
SEGUNDO O TEMA: literarios, humanísticos, periodísticos, publicitarios, técnico-científicos, xurídico-administrativos.
SEGUNDO A INTENCIÓN COMUNICATIVA: narrativo, descritivo, expositivo ou argumentativo.
FONEMA: máis pequena, sen significado, pódese pronunciar e distingue palabras.
MONEMA: unidade mínima con significado. LEXEMA se contén o significado léxico. MORFEMA o gramatical.
PALABRA: formada por un ou varios monemas.
FRASE: ten sentido, non leva verbo e cumpre unha función dentro da oración.
ORACIÓN: sentido completo, entoación propia e non desempeña ningunha función dentro doutra oración. Consta de SUXEITO; que ou quen, e de PREDICADO, o que se di do suxeito.
ENUNCIADO: capaz de expresar unha mensaxe completa, sentido completo, independente e entoación propia.
TEXTO: a máis ampla, constituída por oracións.
Diapositiva 5
O GALEGO, LINGUA ROMÁNICA
Chámase así porque deriva do latín; da conquista de Gallaecia polos romanos, que comezou no 137 A.C. No noso idioma podemos diferenciar:
VOCES PATRIMONIAIS: incorporáronse na colonización romana e sufriron evolucións.
CULTISMOS: proceden do latín e do grego, apenas sufriron modificacións xa que entraron no galego tardiamente.
SEMICULTISMOS: aínda que se incorporaron tardiamente sufriron modificacións. A medio camiño entre as dúas anteriores.
DE ESTRATO: as palabras de orixe latina
DE SUBSTRATO: CELTA; beizo, berce, bico, billa, camiño cervexa... PRECELTA; amorodo, cama, morea, parra...
DE SUPERESTRARO: XERMÁNICAS (suevos e visigodos); esmagar, espía, guerra, roupa... ÁRABES; alcume, alfaia, alfinete, xadrez...