Euskal herriko soinu tresnak

Nota:

•  Aerofonoa: Landare edo zuhaitz adarren azalarekin egiten da. Euskal herrian, normalean, urritzaren azal izerdituarekin egiten da.

Nota:

• Aerofonoa.

Nota:

• Aerofonoa: Zortzi zulo ditu, zazpi aurrean eta bat goiko atzealdean.

Nota:

• Menbrafonoa.

Nota:

• Aerofonoa: Soinu tresna herrikoia da.

Nota:

• Menbrafonoa: Bi makilekin jotzen da. Oso azpaldikoa da. Txistuari eta xirulari laguntzen dio. Abestiak apaindu eta aberastu egiten dute.

Nota:

• Idiofonoa.

Nota:

•  Idiofonoa: Bikote bat eskondu baino lehen jotzen da, beraien lagunak joaten ziren tobera jotzera eta koplak kantatzera. Amaitutakoan etxera joaten ziren afaltzera.

Nota:

• Kordofonoa 

Nota:

• Kordofonoa.

Nota:

• Aerofonoa: Txistua baino motzagoa da, baina soinu zorrotzagoa du.Ebanoz egin ohi dira.

Nota:

• Idiofonoa. Bakarrik edo beste batzuekin erritmoa emateko edo txirulari laguntzeko. Sokak hestes eginda egoten dira , soka oriek makiltxo batekin jotzen dira.

Nota:

• Aerofonoa: Euskal herriko ezagunenetako bat da. Hiru zulo ditu, bi aurrean eta bat atzealdean.

Nota:

• Txistuari laguntzeko ibiltzen da. danbor txikia da. Eskerreko eskuan esegi eta beste eskuarekin ZIRI izeneko makiltxo batekin jotzen da.

Nota:

• Aerofonoa: Oso zaila da jotzea, zeren arnasa hartu eta bota biak aldi berean egin behar dira, soinua gelditu gabe.

Nota:

• Menbrafonoa: Lehen bakarrik jotzen zen eta emakumeak. Baina orain trikitixarekin jotzen da.

Nota:

• Inpernuko hauspoa deitzen diote. Panderoek laguntzen dio.

Nota:

• Sagardoa egin ondoren 3 ohol onenak hartu eta lehortzen lagatzen zituzten eta horrela bertatik pasatzen zirenean bazekiten festa egongo zela. Eguna iristean, afaldu eta gero, ohol oriek jetsi eta txalaparta jartzen zuten. Soinu ori entzuten ingurukoek bazekiten sagardo daztaketa egongo zela beraz denak joaten ziren parrandara