Catalanismo

Catalanismo

Foise configurando e matizando dende as décadas centrais do S.XIX e adquiriu plena vertebración nas décadasfinais dese século, e iniciaisdo seguinte
1. Destacaron as reivindicacións culturais e políticas
  1. O catalanismo político presenta unha ampla variedade ideolóxica (dende o tradicionalismo conservador ao federalismo republicano), social(grupos burguesesou proletariado urbano e campesiños), e estratéxica (colobaroción e participación Goberno no Estado español hasta a defensa do autogoberno e de federalismo)
O desenvolvemento das revolucións industrial e liberal, provocou a progresiva exaltación dos valores considerados como específicos dos cataláns. Factores
1. A existencia dunha lingua propia empregada maioritariamente por todas as clases sociais e potenciada como lingua literaria
2. A permanencia dos costumes e do dereito tradicional catalán
3. A conciencia dun pasado histórico gorioso do que proceden numerosos símbolos identificativos (bandeira, himno, Generalitat)
4. O desenvolemento industrial, que contrastaba fortemente co resto de ES
5. A marxinación política sentida polos cataláns fronte á centralización na toma de decisións en Madrid
As primeiras manifestacións políticas do catalanismo tiveron lugar na década de 1880 e foron de carácter rexionalista: defensa do autogoberno catalán sen discutir a unidade nacional de España. Este rexionalismo tivo dúas tendencias
1. A TENDENCIA PROGRESISTA. Reivindicación política vinculada á idea de modernización e transformación do país.
  1. Destaca Memorial de agravios, presentada ao rei Afonso XII, unha crítica da política do Goberno acompañada de propostas para dar cabida a una organización rexional de ES, pero o Goberno rexeitounas
2. A TENDENCIA CONSERVADORA, foi a que tivo máis capacidade de actuación e de influencia na vida política española. Fundouse a Liga de Cataluña e a Unión Catalanista, aprobouse un proxecto autonomista de carácter conservador, coñecido como as Bases de Manresa
A finais do S.XIX, o catalanismo político foi evolucionando cara a posicións nacionalistas. Enric Prat de la Riba foi o primeito en identificar Cataluña como nación
1. Para harmonizar o autogoberno catalán coa unidade de España, propuxo a fórmula da federación das diferentes nacións e nacionalidades ibéricas que constituirían ES.
  1. O NACIONALISMO CATALÁN CONSERVADOR. Os seus partidarios fundaron a Liga Rexionalista de Cataluña para participar activamente na vida política catalá e española
    1. En 1913, as presións catalanistas iniciadas pola Liga culminaron coa aprobación da Lei de Mancomunidades de Cataluña
      1. Os catalanistas encabezados pola Liga e a través de Mancomunidades, elaboraron en 1919 un proxeco de Estatuto de autonomía que foi rexeitado polo Goberno central
  2. O NACIONALISMO CATALÁN PROGRESISTA E REPUBLICANO. Nas súas obras políticas e históricas insistiu na idea de Cataluña como nación forxada pola historia, pero sobre todo pola vontade dos individuos que a conforman; defendeu a creación dun stado catalán baseado e consolidado pola democrecia, as liberdades cidadáns, o reformismo social, o laicismo e o republicanismo.
    1. O catolicismo de esquerdas caracterizouse pola súa fragmentación e vinculación co republicanismo. Os seus partidarios crearon as primeiras organizacións independentistas
      1. Todas as reivindicacións catalanistas foron reprimidas pola ditadura de Primo de Rivera, situación que contribuíu a súa radicalización e favoreceu o reagrupamento das forzas a esquerda nacionalista e repubblicana que formaron Esquerra Republicana de Cataluña

Siguiente

Descripción

Resumen del Recurso

Similar

	Creado por Rita Ramos hace más de 7 años