Zakotwiczanie w okolicy kompleksów porowych fragmentów aktywnych nici DNA ma na celu
ułatwia powstawanie rybosomów
przyspieszenie importu białek histonowych
przyspieszenie eksportu mRNA
Alternatywne składanie genu to
Łączenie w różnej kolejności egzonów co prowadzi do powstania różnorodnych nici mRNA
Łączenie w różnej kolejności odcinków DNA co prowadzi do powstania różnorodnych nici mRNA
Łączenie w różnej kolejności intronów co prowadzi do powstania różnorodnych nici mRNA
Ubikwitynizacja białek histonowych oraz niehistonowych umożliwia
ich dezaktywację
ich aktywację
ich degradację w proteasomach
Aktywność transkrypcyjna chromatyny w interfazie zależy od stopnia jej
kondensacji zależnej od stopnia ubikwitynizacji histonów
kondensacji zależnej od stopnia acetylacji histonów
kondensacji zależnej od stopnia fosforylacji histonów
Białka histonowe przed podziałem ulegają
Acetylacji
Defosforylacji
Fosforylacji
Zaburzenia syntezy lamin jądrowych może wywołać choroby zwane
Laminozami
Laminopatiami
Syndromem skondensowanej chromatyny
Laminy jądrowe
występują po obu stronach wewnątzrnej błony jądrowej
nie ulegają uszkodzeniom a ich ilość stale się zwiększa w komórce
są odpowiedzialne za zakotwiczanie chromatyny do otoczki
Białka histonowe są
Wysoce konserwowane genetycznie i są bogate w argininę i lizynę
Zawierają dużą ilośc histaminy
Są gatunkowo i osobniczo zmienne nadając tkankom ich specyficzność
Pory jądrowe są zbudowane z
niczego ciekawego
Ponad 450 białek różnych typów pełniących specyficzne funkcje
Z 8 poryn oraz białek fibrylarnych tworzących koszyczek oraz włokienka receptorowe
W czasie obróbki pierwotnego transkryptu z RNA usuwane są
introny
eksony
snRNP
Dojrzewanie mRNA zachodzi:
w cytoplazmie
w kontakcie z rybosomami
w jądrze komórkowym
Jąderko to struktura, w skład której wchodzi
RNA i białka
DNA i RNA
DNA, RNA i białka
Transport przez pory w otoczce jądrowej jest
dwukierunkowy
jednokierunkowy – z jądra do cytoplazmy
jednokierunkowy – z jądra na powierzchnię ziarnistej siateczki śródplazmatycznej
Główną funkcją peroksysomów jest
rozkład puryn
transport wewnątrzkomórkowy
Degradacja białek
Cząsteczki wody dostaję się do wnętrza komórki
Przechodzą bezpośrednio przez błonę biologiczną
za pomocą pinocytozy
Za pomocą tzw akwaporyn (czyli specjalnych kanałów)
Ergosterol
Nigdy o czymś takim nie słyszałem
Występuje w błonach biologicznych grzybów
Występuje w błonach biologicznych bakterii
Białka COP odpowiadają za:
Transport pęcherzyków w diktiosomie oraz siateczce śródplazmatycznej
tworzenie pęcherzyków w obrębie śiateczki śródplazmatycznej oraz diktiosomu
Fuzję pęcherzyków
alanina, izoleucyna, walina należa do aminokwasów
Hydrofilowych
Amfipatycznych
Hydrofobowych
Synteza białek błonowych wymaga
Specjalnych kanałów translokacyjnych
nie wymaga żadnych sp[ecjalnych struktur
specjalnych rybosomów
Pęcherzyki transportujące to
pęcherzyki powstające w obręboie błony komórkowej
Pęcherzyki transportujące materiał do jądra komórkowego
małe pęcherzyki występujące w obrębie siateczki śródplazmatycznej oraz diktiosomu
Tratwy w błonach komórkowych to:
miejsca o obniżonej płynności niezawierające białek
miejsca o obniżonej płynności błony zawierające białka transbłonowe
miejsca o podwyższonej płynności zawierające białka transbłonowe
na płynność błon wpływa
Temperatura- błony są bardziej płynne w niskich teperaturach
Zawartośc cholesterolu, długość oraz liczba wiązań nienasyconych łańcuchów kwasów tłuszczowych
Cholesterol oraz białka
Błona biologiczna wykazuje asymetrię w zakresie:
typów lipidów, występowania białek oraz wielocukrów w monowarstwach
Występowania białek
typów lipidów, występowania białek, wielocukrów oraz jonów w monowarstwach
Peroksysomy to struktury powstające w:
z endosomów
Diktiosomie
Siateczce śródplazmatycznej
Asymetria błony biologicznej w układzie standartowym jest związana z brakiem w obrębie monowarstwy wewnętrznej (cytoplazmatycznej):
fosfatydyloetanoloaminy
fosfatydylocholiny
białek peryferycznych
Pęcherzyki opłaszczone klatryną to pęcherzyki
odrywające się od cystern bieguna cis diktiosomu
odrywające się od rejonu przejściowego siateczki śródplazmatycznej
odrywające się od błony komórkowej w procesie endocytozy receptorowej
Białka układu SNARE uczestniczą w:
prawidłowym dokowaniu pęcherzyków transportujących
odrywaniu się pęcherzyków transportujących
formowaniu się pęcherzyków transportujących
Układ GERL to
struktura powiązana morfologicznie i czynnościowo, obejmująca aparat Golgiego, elementy sieci śródplazmatycznej i lizosomy
struktura związana z diktiosomem i elementami sieci śródplazmatycznej
rybosomy i elementy sieci śródplazmatycznej
Diktiosom jest strukturą
biegunową, posiadającą biegun formowania – cis i dojrzewania – trans
biegunową, posiadającą biegun dojrzewania – cis i formowania – trans
jednobiegunową
Powstawanie wiązania peptydowego w trakcie syntezy białka
Jest katalizowane przez dużą podjednostkę rybosomów
Powstaje w pozycji w początkowym odcinku rybosomu
Powstaje w pozycji E w rybosomie i jest katalizowane przez specjalne białko
Czynnik elongacyjny jest
Białkiem umożliwiającym cyklizację GTP
ATP-azą
GTP-azą
Rybosom jest to
Glikoproteid- połączenie białek i wielocukrowców
Rybonukleoproteid- połączenie rRNA z białkami
Rybolipid- połączenie rRNA z lipidami
Import mitochondrailany związany jest z
Kanałami translokacyjnymi TIM i TOM
Cytochromami oraz syntazą ATP
Kanałem translokacyjny TIM
Fuzja mitochondriów jest
Możliwa dzięki istnieniu tzw. białek sczepiających (Fuzzy onion protein)
Jest niemożliwa
Zachodzi tylko w plemnikach
Czynniki elongacyjne m.in biorą udział w
Procesie aminoacylacji
Utrzymaniu czynnków kończących translację z dala od rybosomu
Przesuwaniu rybosomu wzdłuż matrycowego RNA
Podczas inicjacji procesu biosyntezy białka w trakcie składania rybosomu met-tRNA jest ustawione w pozycji
P
A
E
W trakcie importu białka do mitochondrium białko ulega:
Fragmentacji
nie ulega zmianom
Rozfałdowaniu
Markerem błony wewnętrznej mitochondrium jest:
Poryna
Kardiolipina
oksydaza bursztynianowa
Przebudowa tkanki kostnej rozpoczyna się:
hiperaktywację osteoblastów
rekrutacją oraz aktywację osteoklastów
modyfikacją powierzchniową osteocytów
proteoglikany charakteryzują się
dużą zawartością potasu
relatywnie krótkim czasem połowicznego rozkładu
Utrzymują lipidy na właściwych pozycjach
proteoglikany
Utrzymują lipidy we właściwych monowarstwach
są połączeniem wielocukrów z białkami
dużą zawartością żelaza
Dzięki przemianom tkankowym możliwe jest:
Tkanki się starzeją
Odnowa starych tkanek oraz procesy reperacyjne
Zachodzi stała wymiana lipidów
Różnicowanie się komórek jest związane z aktywacją
wyłaczaniem białek konstytutywnych
syntezą lipidów
odpowiednich czynników transkrypcyjnych
W wyniku morfologicznego różnicowania się fibroblastów dochodzi do:
całkowity zanik jąderka i brak syntezy białek
odsunięcia się MTOC od jądra co prowadzi do polaryzacji komórki
Usunięcie poza komórkę jonów Ca2+ co prowadzi do polaryzacji komórki
Rola proteoglikanów w tkance kostnej
Nie ma ich w tkance kostnej
Nie odgrywają istotnej roli
polega na prawidłowym pozycjonowaniu cząsteczek tropokolagenu w przestrzeni
Cytokiny są mediatorami
typowymi dla układu immunologicznego
typowymi dla tkanki łącznej
działającymi zarówno na komórki układu immunologicznego jak i komórki innych tkanek
Polipeptydowe czynniki wzrostu charakteryzują się działaniem poprzez
receptory cytoplazmatyczne
receptory błonowe
receptory jądrowe
Do głównego składnika substancji międzykomórkowej tkanki łącznej u zwierząt należy
Kolagen
fimbrylina
miozyna
za transport melanosomów odpowiada miozyna typu
II
V
VI
Miozyny będące monomerami to miozyny typu
I
do najszybszych miozyn zaliczamy miozynę typu
IX u zwierząt
XI u roślin
Szybkość ruchu miozyn jest
Uzależniona od długości szyjki oraz czasu trwania cyklu
Zależy od ATP
zależy od tropomiozyny
Do miozyn konwencjonalnych zaliczana jest
Każda tylko nie typu II
miozyna typu I
Miozyna typu II
W trakcie cyklu główki miozynowej największe powinowactwo do miejsca związania na mikrofilamencie ma główka w stanie:
przyłączonego ADP
ATP
ADP+ Pi
Komórka mięśniowa gładka magazynuje część wapnia niezbędną do skurczu w:
Nie magazynuje wapnia
w diktiosomie
przekształconej w układ rureczek siateczki śródplazmatycznej gładkiej oraz w kaweolach
W trakcie późniejszego różnicowania się komórek mięśniowych istotną rolę odgrywa:
wytworzenie funkcjonalnego połączenia z komórkami satelitowymi
wytworzenie funkcjonalnego połączenia z komórkami tkanki łącznej
wytworzenie funkcjonalnego połączenia z komórkami nerwowymi
Ekspresja białka MyoD w komórkach niemięsniowych może prowadzić do:
Powstania komórek koszyczkowych
Powstania miofibrocytów
Powstania komórek mięśniowych z komórek innych lini
Które z wymienionych grup białek tworzą układ kurczliwy w mięsniu
miozyna, aktyna, tropomiozyna, troponina
Aktyna i kompleks troponin
Miozyna i troponina