Η εσμολόλη και η μετοπρολόλη είναι καρδιοεκλεκτικοί β1-αδρενεργικοί ανταγωνιστές με καλή καρδιοπροστατευτική δράση μετά από έμφραγμα μυοκαρδίου.
Φάρμακα που αναστέλλουν τη σύνθεση της αλδοστερόνης η τους υποδοχείς της έχουν ευρύτατη χρήση στην αντιμετώπιση της αρτηριακής υπέρτασης.
Η κινιδίνη έχει χολινεργική δράση, γεγονός που ερμηνεύει τις αντιαρρυθμικές της ιδιότητες.
Ο συνδυασμός ασπιρίνη - διπυριδαμόλη είναι πιο αποτελεσματικός στην πρόληψη ισχαιμικών εγκεφαλικών επεισοδείων σε σχέση με την ασπιρίνη.
Σε ασθενή με νεφρική και καρδιακή ανεπάρκεια από τα καρδιοτονωτικά γλυκοσίδια προτιμάται η διγοξίνη, επειδή μεταβολίζεται στο ήπαρ και δεν αποβάλλεται από τους νεφρούς σε μεγάλο ποσοστό.
Ο συνδυασμός χλωροθειαζίδης με αμιλορίδη μπορεί να οδηγήσει σε έντονη υποκαλιαιμία.
Σε ασθενείς με διαταραχές της αγωγής στο μυοκάρδιο, η κινιδίνη μπορεί να προκαλέσει κολποκοιλιακό αποκλεισμό 3ου βαθμού
Συνιστάται χορήγηση της ημερήσιας ποσότητας γενταμυκίνης σε μια δόση για την επίτευξη μέγιστης αντιμικροβιακής δράσης.
Το μετα-αντβιοτικό φαινόμενο χαρακτηρίζει την βακτηριοκτόνο δράση των αμινογλυκοσιδών και φθοριοκινολονών
Στην ψευδομεμβρανώδη κολίτιδα η βανκομυκίνη χορηγείται από του στόματος.
Η βιταμίνη Β6 πρέπει να χορηγείται σε φυματικούς ασθενείς που λαμβάνουν ισονιαζίδη για προφύλαξη από περιφερική νευροπάθεια
Τα αντισυλληπτικά δισκία οφείλουν εν μέρη τη δράση τους στην παρουσία προγεσταγόνων, τα οποία μειώνουν τη συχνότητα απελευθέρωσης της GnRH από τον υποθάλαμο
Οι νεότερες βιοτεχνολογικές ινσουλίνες με διαφορετική διάρκεια δράσης προκύπτουν από αλλαγές σε συγκεκριμένα αμινοξέα της ανθρώπινης ινσουλίνης, που επηρεάζουν την πρωτεολυτική αποικοδόμηση της.
Η κεφτριαξόνη, η βανκομυκίνη και η αζιθρομυκίνη ανήκουν στα β-λακταμικά αντιμικροβιακά.
Η αμανταδίνη χρησιμοποιείται κατά του ιού Α2 της γρίπης, επειδή αναστέλλει τη σύνθεση των πυρηνικών οξέων.
Η αμφοτερικίνη Β χορηγείται από του στόματος, επειδή η παρεντερική χορήγηση έχει τοξικό αποτέλεσμα.
Τα αντιόξινα φάρμακα αφενός απαλύνουν το άλγος από το γαστρικό έλκος και αφετέρου οδηγούν σε επύλωση των αλλοιώσεων του βλεννογόνου
Η θεοφυλλίνη όταν χορηγείται ενδοφλεβίως σε δυσπνοϊκές καταστάσεις, μπορεί να επηρεάσει την καρδιακή και τη νεφρική λειτουργία
Σε σοβαρή ασθματική κρίση, η χορήγηση κορτικοστεροειδών μετά από β-διεγέρτες είναι ευεργετική.
Η κυκλοσπορίνη είναι ένα πολύ χρήσιμο φάρμακο για την πρόληψη της απόρριψης μοσχευμάτων, αλλά η μακροχρόνια χορήγηση της σε αυτούς τους ασθενείς έχει συσχετιστεί με την ανάπτυξη λεμφωμάτων
Σε ποια από τις κάτωθι περιπτώσεις αναμένεται η δακτυλίτιδα να είναι αποτελεσματική:
Κοιλιακή ταχυκαρδία
Πλήρης κολποκοιλιακός αποκλεισμός
Υποθυρεοειδισμός
Συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια
Υποκαλιαιμία
(*) Η αμιλορίδη δεν ενδείκνυται σε :
Υπερκαλιαιμία
Οιδήματα
Σε συνδυασμό με φουροσεμίδη
Οι σοβαρές κοιλιακές αρρυθμίες αντιμετωπίζονται με :
Προπρανολόλη
Μετοπρολόλη
Αμιοδαρώνη
Ασενοκουμαρόλη
Α και Β
Υποδείξατε ένα καριοεκλεκτικό β1-αδρενεργικό αποκλειστή
Ατενολόλη
Λαβετολόλη
Πινδολόλη
Ισοπρεναλίνη
(*) Τι δεν ισχύει για τη φουροσεμίδη:
Φουροσεμίδη - Υπερουριχαιμία
Φουροσεμίδη - Υπομαγνησιαιμία
Φουροσεμίδη - Υποκαλιαιμία
Φουροσεμίδη - Υπερκαλιαιμία
Φουροσεμίδη - Υπονατριαιμία
Για την αντιμετώπιση της καρδιακής ανεπάρκειας μπορούν να χρησιμοποιηθούν όλα τα κάτωθι εκτός από:
Καπτοπρίλη
Νεμπιβολόλη
Αμιλορίδη
Λεβοσιμενδάνη
Δοβουταμίνη
Η αλτεπλάση δεν ενδείκνυται σε:
Εκτεταμένη πνευμονική εμβολή
Οξεία περιφερική αγγειακή θρόμβωση
Εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση και αιμορραγία
Εγκεφαλική θρόμβωση και αιμορραγία
Οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου
Στην αντιυπερτασική αγωγή τι δεν ισχύει για τα θειαζιδικά διουρητικά:
Α) Καλό αντιυπερτασικό αποτέλεσμα
Β) Βελτίωση καρδιακής ανεπάρκειας
Γ) Μείωση εγκεφαλικών
Δ) Συνδυάζονται με όλα τα άλλα αντιυπερτασικά
Ε) Ισχύει μόνο το Α και Δ
Ποια αντιστοίχηση φαρμάκων - ιδιότητας δεν είναι σωστή:
Νεμπιβολόλη - β-αδρενεργικός αποκλειστής, αντιυπερτασικό
Εναλαπρίλη - α-ΜΕΑ, αποτελεσματικό αντιυπερτασικό, όταν αυξημένα επίπεδα ρενίνης πλάσματος
Μετροπρολόλη - β-αδρενεργικός αποκλειστής, καρδιοπροστατευτική δράση μετά έμφραγμα μυοκαρδίου
Υδραλαζίνη - αγγειοδιασταλτικό, ενδείκνυται στην εκλαμψία
Ατενολόλη - β-αδρενεργικός αγωνιστής, βρογχοδιασταλτικό
Ποια από τις κάτωθι αντιστοιχίσεις είναι η σωστή:
Ραλοξιφαίνη: εμφανίζει οιστρογονική δράση στα οστά
Τεριπαρατίδη: ανάλογο της παραθορμόνης με σημαντική οστεοαναβολική δράση
Βρωμοκρυπτίνη: στην γαλακτόρροια μειώνει την έκκριση της προλακτίνης
Θυροξίνη: προτιμάται της τριιωδοθυρονίνης στην ορμονική θεραπεία υποκατάστασης του υποθυρεοειδισμού
Όλες οι αναγραφόμενες απαντήσεις είναι σωστές
Οι σαρτάνες είναι:
α-ΜΕΑ, αντιυπερτασικά
αποκλειστές διαυλων ασβεστίου
αναστολείς β-αδρενεργικών υποδοχέων
Αναστολείς υποδοχέων της αγγειοτενσίνης ΙΙ
Διουριτικά υπερκαλιαιμικά
Ποιο από τα κάτωθι φάρμακα θα μπορούσε να μειώσει την αυξημένη σύνθεση ορμονών των επινεφριδίων στο συνδρομο Cushing
Μεθιμαζόλη
Καρβιμαζόλη
Κετοκοναζόλη
Αλεδρονάτη
Γλιβενκλαμίδη
(*) Όσον αφορά στα γλυκοκορτικοειδή ποιο από τα κάτωθι είναι λάθος:
Ενδείκνυται στο βαρύ βρογχικό άσθμα και στη νόσο Addison
Μπορεί να επιδεινώσουν ή να προκαλέσουν σακχαρώδη διαβήτη
Η κατασταλτική ενέργεια τους στον υποθάλαμο-υποφυσιακο-επινεφριδιακό άξονα (HPA) είναι ανεξάρτητη του χρόνου χορήγησης (πρωί- βραδυ) και της συχνότητας χορήγησης
Η υδροκορτιζόνη είναι ισχυρότερος αγωνιστής του υποδοχέα των γλυκοκορτικοειδών από ότι η κορτιζόνη
Στη μηνηγγήτιδα από πνευμονιόκοκκο ενδείκνυται η χορήγηση δεξαμεθαζόνης (αμέσως πρίν ή μαζί με την χορήγηση βανκομυκίνης)
Όσον αφορά τα αντιδιαβητικά φάρμακα όλα τα παρακάτω είναι σωστά εκτός από:
Ινσουλίνη lispro: βιοτεχνολογικό ανάλογο ανθρώπινης ινσουλίνης με ταχεία έναρξη δράσης
Σουλφονυλουρίες: μικρότερη συχνότητα υπογλυκαιμικών επεισοδίων σε σύγκριση με τη μετφορμίνη
Θειαζολιδινοδιόνες: αγωνιστές του υποδοχέα PPARγ- δρούν ευαισθητοποιώντας τους ιστούς στην ινσουλίνη
Ινκρετινομιμητικά και γληπτίνες (αναστολείς DPP4): δεν συνίσταται ο συνδιασμός τους
Ινσουλίνη glargine: βιοτεχνολογικό ανάλογο ανθρώπινης ινσουλίνης με μεγάλη διάρκεια δράσης
Όλα τα παρακάτω είναι μακρολίδια ΕΚΤΟΣ από:
Ερυθρομυκίνη
Στρεπτομυκίνη
Κλαριθρομυκίνη
Αζιθρομυκίνη
Ροξιθρομυκίνη
(*) Ποια από τις παρακάτω αντιστοιχίες είναι λάθος:
Ριφαμπικίνη: αντιφυματικό 1ης εκλογής - χορήγηση σε συνδυασμό με άλλο αντιφυματικό για αποφυγή εμφάνισης αντίστασης
Σιπροφλοξασίνη: φθοριοκινολόνη - οι ανεπιθυμητες ενέργειες περιλαμβάνουν αρθραλγίες, τενοντιτίτιδες και ψυχικές διαταραχές.
Κεφουροξίμη: Κεφαλοσπορίνη β'γενεάς που διέρχεται τον ΑΕΦ - το αντιμικροβιακό φάσμα περιλαμβάνει Gram (+/-) και αναερόβια
Βανκομυκίνη: γλυκοπεπτίδιο με ευρύ μικροβιακό φάσμα - η συγχορήγηση με αμινογλυκοσίδες αυξάνει τον κίνδυνο ηπατοτοξικότητας
Κλαριθρομυκίνη: Μακρολίδιο με υψηλή ιστική συγκέντρωση - αντιμικροβιακό φάσμα περιλαμβάνει χλαμύδια και το μυκόπλασμα της πνευμονίας
Όλα τα παρακάτω είναι β-λακταμικά αντιμικροβιακά εκτός από:
Λινεζολίδη
Δικλοξακιλλίνη
Κεφταζιδίμη
Αζτρεονάμη
Ιμιπενέμη
Ποια από τις κάτωθι επιλογές είναι σωστή:
Η αρτεμισίνη είναι ανθελμινθικό
Η μετρονιδαζόλη ενδείκνυται σε τριχομονάδωση,ψευδομεμβρανώδη εντεροκολίτιδα και αμοιβάδωση
Η δοξυκυκλίνη είναι δραστική για χλαμύδια και ενδείκνυται στην κύηση
Η ιβερμεκτίνη είναι ισχυρό ανθελόνυσιακό
Ποιο από τα κάτωθι βελτιώνει τη μεγαλοβλαστική αναιμία αλλά δεν προφυλάσσει από τις νευρολογικές εκδηλώσεις της κακοήθους αναιμίας:
Φυλλικό οξύ
Θειαμίνη
Βιταμίνη Β12
Νιασίνη
Βιταμίνη Κ
Ποιο από τα παρακάτω είναι λάθος όσον αφορά στους συνδυασμούς φαρμάκων στην αντιμικροβιακή αγωγή:
Προτιμώνται στην εμπειρική αγωγή σε επικίνδυνη μη-ταυτοποιημένη ή πολυμικροβιακή λοίμωξη
Πενικιλλίνη + τετρακυκλίνη: μπορεί να οδηγήσει σε ανταγωνισμό της αντιμικροβιακής δράσης
Πενικιλλίνη + αμινογλύκοσίδη: ενδείκνυται στην ενδοκαρδίτιδα από εντεροκόκκους
Πενικιλλίνη ευρέως φάσματος + μακρολίδη: πρέπει να αποφεύγεται στην εμπειρική αγωγή της πνευμονίας της κοινότητας
Σουλβακτάμη + αμπικιλλίνη: ενίσχυση της δράσης της αμπικιλλίνης μέσω αναστολής β- λακταμασών
Η πιο σοβαρή παρενέργεια, που μπορεί να συμβεί μετά από θεραπεία με πενικιλλίνη είναι :
Ηπατική δυσλειτουργία λόγω υπερευαισθησίας
Υποτασική κρίση λόγω τοξικότητας
Αναφυλακτική αντίδραση λόγω υπερευαισθησίας
Νεφρική ανεπάρκεια λόγω τοξικότητας
Μεταβολικές και τροφικές διαταραχές
(*) Ποια από τις παρακάτω αλληλεπιδράσεις δεν ισχύει για την ομεπραζόλη:
Αυξάνει την απορρόφηση της νιφεδιπίνης και διγοξίνης, επειδή προκαλεί σημαντική αύξηση από pH του στομάχου
Αυξάνει τα επίπεδα της προβενεσίδης
Αυξάνει τη δράση της βαρφαρίνης και φαινυτοΐνης
Μειώνει την απορρόφηση των ενώσεων του σιδήρου
Επηρεάζει την απορρόφηση ασθενών οξέων και βάσεων
Τα κάτωθι φάρμακα αναστέλλουν τη δράση των λευκοτριενίων μέσω των παρακάτω μηχανισμών:
Μοντελουκάστη - Αναστολέας σύνθεσης λευκοτριενίων
Ζιλουτόνη - Αναστολή υποδοχέων λευκοτριενίων
Φρανλουκάστη - Αναστολέας σύνθεσης λευκοτριενίων
Ζαφιρλουκάστη - Αναστολέας σύνθεσης λευκοτριενίων
Καμία από τις αναγραφόμενες απαντήσεις δεν είναι σωστή
Σημειώστε το φάρμακο που δεν ανήκει στους αναστολείς αντλίας πρωτονίων:
Ρανιτιδίνη
Παντοπραζόλη
Ραμπεπραζόλη
Ομεπραζόλη
Λανσοπραζόλη
Ποιο από τα παρακάτω φάρμακα δεν ανήκει στην ομάδα των αλκαλοειδών της βίνκα:
Βινδεσίνη
Βινκριστίνη
Τερβιναφίνη
Βινβλαστίνη
Βινορελμπίνη
Ποιά είναι η σημαντικότερη παρενέργεια του διττανθρακικου νατρίου
Α) Αλκάλωση
Β) Δυσκοιλιότητα
Γ) Διάρροια
Δ) Χαμηλή απορρόφηση
Το Α και το Δ
Ο μηχανισμός δράσης των ξανθινών είναι:
Ενεργοποίηση των β2-υποδοχέων
Αναστολή τωνβ2-αδρενεργικών υποδοχέων
Αναστολή της φωσφοδιεστεράσης
Αναστολή των Μ1 - χολινεργικών υποδοχέων
Αναστολή των κυτοκινών της φλεγμονής
Τα κάτωθι φάρμακα ανήκουν στην κατηγορία των Ανοσοκατασταλτικών εκτός από:
Σιρόλιμους
Βασιλιξιμάβη
Μυκοφαινολάτη
Κυκλοσπορίνη
Οσελταμιβίρη
Τι από τα παρακάτω είναι λάθος για το ιπρατρόπιο:
Έχει βρογχοδιασταλτική δράση
Απαιτείται προσοχή σε γλαύκωμα
Προκαλεί αποκλεισμό των χολινεργικών υποδοχέων των βρόγχων
Απαιτείται προσοχή σε υπερτροφία προστάτη
Δεν συγχορηγείται με σαλβουταμόλη
Ποιο από τα παρακάτω φάρμακα δεν ανήκει στους αγωνιστές των β2 -αδρενεργικών υποδοχέων:
Λορατανίδη
Σαλμετερόλη
Οσιπρεναλίνη
Φαινοτερόλη
Κλεβουτερόλη