Fechar
İslamiyet Mekke’de hızla yayılırken müşriklerin, Müslümanlara tavrı da gittikçe sertleşiyordu. Bu durum Müslümanlar için yeni bir yurt arayışını zorunlu hale getirmişti. Hz. Peygamber bu zorlu ve sıkıntılı zamanlarda da insanlara İslam’ı tebliğ etmekten vazgeçmiyor; Allah’ın (c.c.) yardımına sığınıyordu.
620 yılında Mekke’de panayırların
kurulduğu bir dönemde Hz. Peygamber Medine‘den Mekke’ye gelen altı kişilik bir gruba İslam’ı anlattı. Medineliler bu çağrıyı olumlu karşılayarak Müslüman oldular. Bir sene sonra Hz. Peygamber ile görüşmek üzere Mekke’ye geleceklerine dair sözleştiler. Şehirlerine döndüklerinde kendi kabilelerine İslam’ı anlattılar.
Ertesi sene 621 yılında Medineli Müslümanlar, 12 kişilik bir grupla Mekke yakınlarındaki Akabe mevkiinde Hz. Peygamber ile tekrar bir araya geldiler. Görüşmeler esnasında Medineliler,Allah’a (c.c.) hiçbir şeyi ortak koşmayacaklarına, hırsızlık ve zina yapmayacaklarına, iftira etmeyeceklerine, çocuklarını öldürmeyeceklerine dair Hz. Peygambere söz verdiler. Bu görüşmeye ‘’I. Akabe Biatı’’ adı verilir. Bu görüşme üzerine Peygamberimiz genç sahabi Musab b. Ümeyr’i (r.a.) İslam’ı öğretmesi için Medine’ye gönderdi.
Mekkeli Müslümanlar, 2. Akabe
Biatı’ndan sonra Mekke’den Medine’ye
gruplar halinde ve gizlice göçe başladılar. İslam tarihinde bu göç e hicret adı verildi. Bu hicretten sonra Mekke’de az sayıda
Müslüman kaldı. Hz. Peygamber, Hz. Ali (r.a.) ve Hz. Ebu Bekir (r.a.) Mekke’de kalanlar arasındaydı.
Müşrikler, Müslümanların Mekke’yi
terk ettiğini görünce bir araya gelerek
Hz. Peygamberi öldürme kararı aldılar.
Bu amaçlarını gerçekleştirmek için kendi
aralarında bir suikast planı yaptılar. Plana
göre her kabileden bir kişi, Hz. Peygambere aynı anda saldıracaktı. Böylece hiçbir kabile diğerlerini bu suçtan dolayı sorumlu tutamayacak ve kan davası güdemeyecekti.
Hz. Muhammed (s.a.v.) “Biz, onların önlerine bir set, arkalarına da bir set çekip gözlerini perdeledik. Artık görmezler.” ayetini okuyarak, müşriklerin arasından geçip gitti. Daha sonra gerekli önlemleri alarak yakın dostu Hz. Ebubekir’le (r.a.) gizlice evinden ayrıldı ve Medine’ye ters bir istikamette olan Sevr Mağarası’na doğru yola çıktı.13 Müşrikler, Hz. Peygamberi öldürmek üzere eve girdiklerinde Hz. Ali’yi (r.a.) onun yatağında yatarken bulunca onun Hz. Muhammed’e (s.a.v.) duyduğu bağlılığa şaşırdılar.
Sevr Mağarası’nda üç gün kalan Hz. Peygamber ve yakın dostu Hz. Ebu Bekir (r.a.) bu üç günün sonunda yanlarına bir rehber alarak yola devam ettiler. Hz. Ali
(r.a.) de Hz. Peygamberin bıraktığı emanetleri sahiplerine teslim ettikten sonra yola çıkmıştı.
