Usos e actitudes

Que se deduce destes datos do INFORME SOCIOLINGÜÍSTICO DA COMARCA DO BARBANZA, realizado pola Coordinadora de Equipos de Normalización nos centros de ensino? A Pobra do Caramiñal e Ribeira contan con arredor do 15 - 20 % de monolingües en galego, fronte a Rianxo que supera o 75% (e onde os monolingües en castelán representan só o 5%). Queda no medio o concello de Boiro, que ronda o 40% de falantes habituais de galego. Dentro dos concellos máis urbanos (A Pobra, Ribeira) existe tamén unha diferenza entre o alumnado de pequenos núcleos, como Aguiño (50% de galego), e o das vilas (10%).

Que nos indica, nese mesmo informe, o seguinte? No IES Espiñeira de Boiro o galego é a lingua habitual para –aproximadamente- o 18% do alumnado da ESO e para o 52% do de Bacharelato. No IES Félix Muriel de Rianxo o 44% do alumnado de 1º ESO e o 92% do de 2º de Bacharelato asegura que ten unicamente o galego como lingua habitual da familia.

De todo o anterior podemos concluír que a consideración negativa do galego provoca que se reduza a transmisión da lingua, que aumente a desgaleguización, sobre todo nos núcleos máis urbanos do Barbanza.

A maioría da poboación mantén a lingua habitual ao longo da vida. Pero tamén hai persoas que a cambian. Fíxate nos datos da imaxe e completa. O factor que máis cambios de idioma provoca é [blank_start]a decisión persoal[blank_end]; esta favorece [blank_start]o galego[blank_end] porque hai sectores da poboación que se conciencian. O que máis favorece o paso ao castelán é [blank_start]o cambio de residencia[blank_end], porque hai máis traslados para as urbes. O ámbito do ensino ten un influxo [blank_start]menor[blank_end] no cambio de lingua (non chega ao [blank_start]10[blank_end]%) e, en todo caso, favorece a [blank_start]castelanización[blank_end].

A que se refire a nai cando di que non quere privar a nena da súa cultura? Ten intención de facer realmente iso? [Maior tamaño: https://goo.gl/We6mMx ]

Que prexuízos lingüísticos e culturais se poden apreciar ou intuír no texto? [Maior tamaño: https://goo.gl/We6mMx ]

Os prexuízos parten da realidade, pero esaxérana e distorsiónana. Imos desmontar o que identifica galego con rural. Para iso, observa os datos da táboa e completa. Os datos do cadro amosan que, canto [blank_start]maior[blank_end] é o tamaño do concello en poboación, menor é o número de persoas que falan galego. Pero hai máis: • Nos municipios de menos de 10.000 habitantes as persoas que falan sempre ou maioritariamente castelán supoñen o [blank_start]21[blank_end] %; nos que teñen entre 10.000 e 20.000, a porcentaxe é de 41 %. Os datos demostran que hai [blank_start]bastantes[blank_end] castelanfalantes no medio rural. • Nos concellos de máis de 50.000 habitantes as persoas que falan sempre ou maioritariamente en galego supoñen o [blank_start]27,5[blank_end] %. Isto demostra que se fala galego nas [blank_start]cidades[blank_end]. • Segundo os datos, [blank_start]non[blank_end] se pode concluír que o galego sexa unha lingua exclusivamente rural nin que o castelán sexa un idioma absolutamente urbano. O predominio dunha lingua en determinados ámbitos non pode sustentar un prexuízo sobre o seu carácter, rural ou urbano.