ကွက်လပ်ဖြည့်ပါ − ၃

ပင်လယ်ငါးကလေး တစ်ရံရောအခါ လင်းပိုင်တို့သည် ဝေလငါးတို့နှင့် [blank_start]အငြင်းအခုံ[blank_end] ဖြစ်ကြလေသည်။ ကာလကြာသော် ရန်ဖြစ်ခြင်းမှ တစ်ဖက်နှင့်တစ်ဖက် [blank_start]တိုက်ခိုက်ကြခြင်း[blank_end]အထိ [blank_start]ကျယ်ပြန့်၍[blank_end] လာလေတော့သည်။ တိုက်ပွဲမှာ အလွန်ပင် ကြောက်မက်ဖွယ်[blank_start]ကောင်း[blank_end]လေသည်။ ကာလအတန်ကြာညောင်းသည့်တိုင် [blank_start]ပြီးစီးရန်[blank_end] လမ်းစကို မမြင်ရချေ။ ထိုအခါ [blank_start]ပင်လယ်ငါးကလေး[blank_end] တစ်ကောင်သည် မိမိဝင်ရောက်၍ ဖြန်ဖြေက ရကောင်းအံ့ဟု [blank_start]ကြံဆ[blank_end]မိလေ၏။ [blank_start]ထို့ကြောင့်[blank_end] ကြားဝင်၍ တိုက်ပွဲရပ်စဲပါမည့် အကြောင်း၊ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး [blank_start]မိတ်ဆွေ[blank_end]ဖြစ်ကြပါမည့် အကြောင်းဖြင့် [blank_start]ဖြန်ဖြေ[blank_end]လေသည်။ ဤတွင် တစ်ကောင်သော လင်းပိုင်သည် အလွန်ခံပြင်းသော [blank_start]အမူအရာ[blank_end]နှင့် −− "သင်ဘာမျှ [blank_start]ဝင်ရောက်စွက်ဖက်ရန်[blank_end] မလိုပါ။ ကျွန်ုပ်တို့သည် သင်ကဲ့သို့သော [blank_start]အညတြ[blank_end] ငါးငယ်၏ စေ့စပ်ပေးချက်ကို [blank_start]လက်ခံ[blank_end]ရသည်ထက် အားလုံး၏ အသက်များ [blank_start]သေဆုံး[blank_end]သည့်တိုင် တိုက်ပွဲဆင်ရခြင်းကို [blank_start]ပိုမို[blank_end]လိုလားပေသည်။" ဟု ပြန်ပြောလိုက်လေသတည်း။ ။ (အီစွတ်ပုံပြင်) ----- မင်းယု​ေဝ လက်​ေရွးစင် ပုံပြင် (၁၀၀)

အကုသိုလ် [blank_start]တစ်ခါသော်[blank_end] မုဆိုးတစ်ယောက်သည် [blank_start]တောတွင်း[blank_end]သို့ ငှက်ပစ်ထွက်သွားသည်။ တစ်နေရာတွင် သူသည် [blank_start]ငှက်ငယ်[blank_end]တစ်ကောင်ကို [blank_start]တွေ့[blank_end]သည်။ ငှက်ကလေးသည် အပြစ်မဲ့စွာဖြင့် သစ်ပင်တစ်ပင်ပေါ်တွင် [blank_start]နား[blank_end]နေသည်။ မုဆိုးသည် သေနတ်ဒင်ကို ပခုံးတွင် ထောက်ကာ ငှက်ကို [blank_start]ပစ်သတ်ရန်[blank_end] တည့်မတ်စွာ [blank_start]ချိန်ရွယ်[blank_end]လိုက်သည်။ ထိုစဉ် သူခြေချထားသော မြက်ခင်းတစ်နေရာမှ [blank_start]မြွေပွေး[blank_end]တစ်ကောင် ထွက်လာပြီး သူ့ခြေထောက်ကို [blank_start]ပေါက်[blank_end]လိုက်လေသည်။ သူသည် ပြင်းထန်သော ဝေဒနာကို [blank_start]ခံစားရသဖြင့်[blank_end] သေနတ်ကို မပစ်နိုင်။ [blank_start]လွှတ်ချ[blank_end]လိုက်ရလေသည်။ သူသည် မြွေကိုက်သော ဝေဒနာကို ခံစားရရာမှ "ငါ၏ [blank_start]အကုသိုလ်[blank_end]ပင် ဖြစ်တော့သည်။ ငါသည် သူ့အသက်ကို [blank_start]သတ်ရန်[blank_end] ကြံစည်ကာမျှနှင့်ပင် သူတစ်ပါး၏ [blank_start]ရန်ပြုခြင်း[blank_end]ကို ခံရလေပြီတကား။" ဟူ၍ [blank_start]နောင်တရစွာဖြင့်[blank_end] ညည်းတွားရှာလေသည်။ ။ (အီစွတ်ပုံပြင်) ------ မင်းယုဝေ လက်ရွေးစင် ပုံပြင် (၁၀၀)