As vangardas na literatura galega (2). Hilozoísmo. Amado Carballo.
Descrição
Oposición Oposicións ESO Lingua galega e literatura Mapa Mental sobre As vangardas na literatura galega (2). Hilozoísmo. Amado Carballo., criado por Miguel Lamelas em 04-01-2018.
As vangardas na literatura galega (2).
Hilozoísmo. Amado Carballo.
Principal
representante
Luís Amado Carballo
(1901-19279
Características
A imaxe é o elemento máis importante. Unha imaxe por si mesma xustifica un poema.
Asume a tradicion paisaxística do XIX (Rosalía) e tamén dos autores de
comezos do XX (Noriega), combinada coas imaxes e metáforas propias das
vangardas
Poesía sensual na que predominan as sensacións, sobre todo as
percibidas pola vista e oído, pero calquera dos sentidos pode servir ao
poeta para o seu propósito.
Métrica sinxela de inspiración popular: predominio do octosílabo e da rima asonante
Tres
denominacións
Hilozoísmo ou animismo
debido á case continua personificación da paisaxe
Imaxinismo
polo uso de imaxes plásticas e gozosas, encadeadas.
Influencias
Ultraísmo
A imaxe como motor do
poema
Modernismo
volta á natureza, á paisaxe, ás cores e aos sons.
Continuadores
O Hilozoísmo e Amado tiveron moita influencia en autores posteriores pero tamén nos contemporáneos
Blanco Amor
Augusto César
Euxenio Montes
Xulio Siguenza
Álvarez Blázquez
Iglesia Alvariño
Ánxel Sevillano
Luís Amado Carballo (PONTEVEDRA 1901-1027)
Datos biográficos
Mestre e xornalista
Características da súa obra
Poesía especializada na paisaxe das terrras de Lérez, de forma humanizada.
Combina elementos autitivos e visuais (imaxes e sons)
Aparece con maior frecuencia o campo que a mariña
Na súa poesía non hai presenza do elemento humano, pero a natureza aparece humanizada.
O impresionismo descritivo, a riqueza cromática e o sensorialismo lúdico son trazos de vangarda
Malia o impresionismo, a estrutura é complexa
Conservador na métrica (predominio de versos asonantes de arte menor)
O seu gusto pola metáfora é un trazo de orixe ultraísta. En ocasións é o centro do poema. Outras veces máis tradicionalista, como Noriega
Brevidade, riqueza imaxiniste einstantaneísmo vencellado ao ultraísmo
A sensorialidade é a característica máis salientable. Fala aos sentidos, non ao entendemento
Non podemos falar da supresión do sentimento que caracteriza ás vangardas, quizais pola influencia do saudosismo.
En Amado aparecen sentimentos pero que moitas veces son só sensacións, viasuais ou auditivas
Obras
poesía
Proel, 1927
O galo, 1928 (póstuma)
prosa
Malíaxe, 1922
Carácter bastante pueril. Galego moi forzado e diferencialista
Os pobres de Deus, 1925
Novela que transcorre nun asilo entre anciáns que pasan os días e lembran con nostalxia os tempos pasados
Protagonizada por Pedro Lueiro, perdidos os bens nun preito de foros, houbo de ingresar no
asilo. Desde ese día manifesta a súa xenreira pola felicidade dos que viven fóra
Coprotagonista é o único residente co que Pedro sente afinidade, Cibrán do Estevo, antigo patrón
dun bergantín.
A historia ten certos trazos himorísticos
Precedentes máis inmediatos do hilozoísmo
J. Bautista Andrade, co que algúns críticos sinalan proximidade e mesmo calcos